NUSALAUT ‘Parel in de Banda Zee’
NUSALAUT is een schitterend tropisch eilandje, met veel natuurschoon, zowel op het eiland als onderwater aan de kust.
Het eiland ligt in de Banda Zee, in de Molukken in Indonesië, op ongeveer 100 kilometer ten oosten van het eiland Ambon. NUSALAUT vormt samen met de nabijgelegen eilanden Haruku en Saparua de Lease eilanden (voorheen genoemd “de Oeliassers”). Het eiland is slechts per boot te bereiken.
Het eiland heeft een oppervlakte van 32,5 km. De langste afstand van dorp naar dorp is 13 km. NUSALAUT telt zeven traditionele dorpen, alle idyllisch gelegen aan de kust. De zeven dorpen zijn (op alfabetische volgorde): Abubu, Akoon, Ameth, Leinitu, Nalahia, Sila, Titawaai. De bestuurlijke “hoofdstad” van NUSALAUT is Ameth. Het grootste dorp is Titawaai en het kleinste dorp is Sila.
NUSALAUT kent een tropisch klimaat met twee seizoenen. Een droge periode (westmoesson) gedurende de maanden september t/m maart, en een regenperiode (oostmoesson) gedurende de maanden april t/m augustus. De gemiddelde temperatuur is daar ongeveer 28 graden Celsius.
NUSALAUT is een groen eiland, bergachtig en van vulkanische oorsprong. De grotendeels nog ongerepte natuur en de onderwaterwereld zijn van grote schoonheid. Het hoogste punt van het eiland wordt bereikt op de top van de berg Lawakano, op ongeveer 300 meter boven de zeespiegel. Het landschap wordt gekenmerkt door een weelderige vegetatie met een grote variëteit aan bomen, gewassen en tropische planten. Verder heb je daar, mooie koraalriffen, kleine prachtige inhammen, enkele warmwaterbronnen en overwegend witte zandstranden. Enkele strandjes aan de westkust zijn steen-/kiezelstranden. Aan bomen zijn daar o.a. vruchtbomen, kruidnagelbomen, nootmuskaatbomen, kaneelbomen, sago-, kokos- en arenpalmen en mangrovebomen. De mangrovebomen worden zoveel mogelijk in tact gelaten, ze vormen als het ware een duurzame bescherming door de natuur tegen aantasting van de kust door snelle erosie.
Het eiland heeft ongeveer 6.124 inwoners (telling in 2019).
Hun traditionele samenleving is grotendeels nog gericht op zelfvoorziening. Ze kunnen zich zelf doorgaans voorzien in hun dagelijkse voedselbehoeften door middel van visvangst, en het verbouwen van (voedsel)gewassen, zoals sago en vruchten. Het merendeel van de inwoners leeft van de opbrengst van kleinschalige visserij en kleinschalige landbouw, waaronder de verkoop van sago(meel), kruidnagelen, nootmuskaat, foelie, kaneel en vruchten.
